Terugblik op de vierde Landcruiser 4x4 Daagse

Terugblik op de vierde Landcruiser 4x4 Daagse

door Madelène van den Berg en Henk Planken (van de Hilux-Gazell combinatie)

Vier dagen lang met een groep Landcruisers en Hiluxen 

op avontuur door glooiende heuvels, bossen en fruitstreken; weg van de gebaande paden – dát is de 4x4 Daagse 2025.

Dit jaar verzamelen 14 equipes, in totaal 26 deelnemers, zich in Luxemburg op camping l’Eau de Vive in Radelange. Vanuit Luxemburg slingert de route dwars door België richting Noord-Brabant, waar camping Boksheide de eindbestemming vormt.

De 4 dagroutes zijn zorgvuldig uitgezet door René Rigter en vooraf verkend samen met zijn side-kick Bas Spilt. Het voorbereidend werk betaalt zich uit: we rijden soepel door de Belgische Ardennen, de Belgische fruitstreek en sluiten af met een prachtige rit door de Belgische en Nederlandse bossen. Deze editie ligt de nadruk meer dan anders op verharde wegen; slechts een beperkt aantal off-asfalt wegen. Toch ontbreken de uitdagingen niet: hobbelige kasseien wegen en ondoorgrondelijke Belgische verkeersborden zorgen voor hoofdbrekens.

De groep is dit jaar wat kleiner dan eerder, wat juist bijdraagt aan een goede sfeer: gemakkelijk contact maken, veel gezelligheid en ruimte voor een paar hechte subgroepen. Sommigen kiezen ervoor om de route solo te rijden – alles kan en alles mag.

Het evenement wordt opnieuw begeleid door een vertrouwd gezicht, Emiel Brouwers in zijn knalgele VW bus. Emiel (evenementencommissie) geeft op zijn eigen speelse en creatieve manier een extra dimensie aan dit evenement. Hij houdt ervan om verhalen te vertellen en vindt bijzondere plekken langs de routes. In combinatie met het prachtige weer, kan het eigenlijk niet meer stuk.

In gesprek met verkenner Bas Spilt en reiscoördinator/ verhalenverteller Emiel Brouwers

Emiel: Heey Madelène, goed plan zo’n interview naar aanleiding van een evenement waar jij samen met Henk en natuurlijk Gazell aan deelnam!

Niet alleen interessant voor de diehards die erbij waren, maar ook hét duwtje voor de twijfelaars die eerder nog niet meegingen.

Emiel, ben jij ook  betrokken bij de voorbereidingen?      

Alle credits gaan naar René! Hij gebruikt de TET routes, Trans Euro Trail. Die zijn eigenlijk voor motorrijders bedoeld, maar werken ook prima voor onze LandCruisers. Het liefst rijdt René de tracks zelf voor. Als hij krap in de tijd zit, schakelt hij vrijwilligers in. Vorig jaar heb ik ‘m samen met Hans Stijnman voorgereden. Die editie konden we zelfs uitbreiden naar een 4x4x4-Daagse: door vier landen (Nederland, Duitsland, België en Luxemburg).

Bas, jij rijdt dit jaar samen met René de routes vooraf na. Hoe belangrijk is dat checken van de gpx routes?

Klopt, dat checken is belangrijk. We willen zeker weten dat de routes die René achter zijn laptop uitzet, ook echt te rijden zijn. Soms kom je toch een afgesloten weg tegen of blijkt iets ineens niet meer toegestaan. Zelfs na het narijden heb je nooit de garantie dat alles vlekkeloos verloopt, maar gelukkig hebben de meeste LC-leden genoeg ervaring om na een hick-up de route snel weer op te pakken.

Bas, Wat vond jij dit jaar de mooiste (deel)route van deze editie?

Het mooiste stuk kiezen vind ik lastig. Wat me vooral is bijgebleven, is het wildkamperen in Luxemburg: ’s avonds aankomen in een donker heuvelbos, installeren voor de nacht, vuurtje, drankje en verder helemaal niemand om je heen. De volgende dag hebben we op aanraden van Emiel ook nog een doorwading gedaan, dat was top. Qua route vond ik de kasseienwegen en de off-road stukken het leukst. België doorkruisen via kleine wegen, weg van alle drukte, en onderweg een boerderijwinkel tegenkomen met aardbeien en lokale producten,

daar kan ik van smullen.

Emiel, kun je ons meenemen in de historie van de 4x4 daagse LandCruiserClub? Wanneer is dit meerdaagse evenement ontstaan en wat is de basis van dit succes?

De 4x4 Daagse is in de Coronatijd bedacht door René Rigter. Hij kent de ins & outs als geen ander.

Ik denk wel dat het ontstaat, omdat je als evenementencommissie ook “iets anders” wil aanbieden; meer dan de traditionele zaterdagrit, die in de vroege jaren van onze Club meestal in Noord-Brabant plaatsvond en vaak door een Landrover-man werd uitgezet.

Die tijd ligt gelukkig ver achter ons. 

Het idee van een groep LC-riders om verder te gaan - het samen rijden, kamperen,  het échte clubgevoel beleven –  leidde tot de organisatie van de Weilandevenementen in Nuland in 2012. Vanaf die tijd sluiten gelukkig steeds meer vrijwilligers bij ons aan, kei goed!!!

Ons doel blijft een gevarieerd programma, met ritten in verschillende seizoenen en door het hele land, liefst uitgezet door leden zelf. Zo is er voor ieder wat wils. Ondertussen melden ook Landcruiser-fans uit België en Duitsland zich aan bij onze Club. Dan blijkt de 4x4 Daagse als kampeerreis een schot in de roos.

Overigens staat er naast kamperen ook variatie op het programma: bijvoorbeeld de hotelritten naar Texel in de winter of naar Terschelling in het vroege voorjaar specifiek voor het strandrijden. Check daarvoor de LC-site ‘meerdaagse evenementen’.

We merken deze zomer in Noord Spanje dat het off-road rijden daar steeds meer aan banden wordt gelegd. Regelmatig doken ‘verbodsborden’ langs wegen op, die volgens het RoadBook nog ‘open’ zijn.  Hoe is het off-road rijden in België ingeregeld?

Off-road rijden wordt wereldwijd steeds lastiger. Hoe meer mensen de paden opzoeken, hoe groter de druk en hoe strenger de regels. België is daarop geen uitzondering. Tijdens onze recente reis in Argentinië zagen we het bij de Ojo’s: schitterende zoutmeren in de Puna op de Andes, maar de toegang werd gesloten, omdat een imbeciel met z’n 4x4 donuts ging draaien en er vast een drone boven hing. Gevolg: poort dicht voor iedereen. Zonde, want zulke plekken wil je puur beleven;  niet vanaf een asfaltparkeerplaats over een paar jaar.

Precies daarom houden wij ons in de Landcruiserclub aan de Groene Code: genieten zonder sporen achter te laten. Voor ons als club betekent off-road rijden dus meer: ‘off-asfalt’: onverharde wegen, gravel, zand en karrensporen. Dat rijdt toch veel leuker en intenser dan op asfalt?

Vorig jaar was de waterstand in de rivier de Sûre te hoog voor de geplande doorwading! Leslie ging toen heel stoer het water peilen in de sterke stroming. Dit jaar zat die doorwading helaas niet meer  in de route. Waarom eigenlijk?

Dit jaar heb ik (Emiel) de route zelf niet voorgereden. Ik had die doorwading er heel graag weer ingezet. Was toch fantastisch geweest om er nu wel door te kunnen met iedereen! Ik heb zelfs m’n bus ervoor met een (inwendige) snorkel uitgerust.

Gelukkig mag ik van het bestuur en evenementencommissie met m’n VW (Luca) meerijden, zo lang ik de 4x4 daagse begeleid. Buca, m’n Landcruiser HZJ78 wacht nog in Zuid-Amerika op ons voor onze vervolgreis daar.

Emiel (en ook Leslie), jullie zijn ‘net’ terug van een lange reis door Zuid-Amerika. Hoe schakelen jullie zo gemakkelijk over naar Europa en de routes door de landschappen van de lagere landen?

Terugschakelen van Zuid-Amerika naar Europa gaat eigenlijk vanzelf. Leslie roept altijd meteen: ‘Ook dit is supermooi!’ en daar heeft ze gelijk in. Als je nieuwsgierig blijft en met open blik kijkt, is de wereld overal bijzonder – of je nu door de Andes rijdt of door de Ardennen slingert. Overal ontmoet je vriendelijke en bijzondere mensen. Ook kan ik enorm genieten van bloemen, fruit en vogels in mijn tuin of wanneer de egels en schildpadden zich laten zien. De natuur is altijd in beweging.

Reizen is net zo mooi als thuis zijn. Tijdens mijn sabbatical richting Mongolië (via Afrika en Midden-Oosten) waarschuwden mensen voor het ‘zwarte gat’ na terugkomst van zo’n lange reis. “Depressie ligt op de loer.”  Ik had toen ook zeker nog een half jaar langer willen wegblijven, zo gaaf vind ik Overlanden! Maar….  ik vond het daarnaast heerlijk om weer aan de slag te gaan en verhalen te delen met familie en (landcruiser)vrienden. Voor mij voelde het gewoon goed om op donderdag thuis te komen en op maandag weer volop aan het werk te gaan in mijn drukke dierenartsenpraktijk.. Als je na een jaar thuiskomt, stellen veel mensen een zelfde vraag als na een weekend weg: “Hoe was het?” “Leuk gehad?” “Mooi!”

En dat is logisch. Het is niet te overzien als je een jaar weg bent. Thuisblijvers ervaren het als bijzonder, en dat is het ook. Maar juist door het  thuiskomen als minder speciaal te beleven, gaat zo’n overgang voor mij persoonlijk smooth.  

Nu is het makkelijk om verhalen bv te delen via Polarsteps, Zo kunnen vrienden en clubleden live meereizen. Daar geniet ik zelf ook van.

En ach als je thuiskomt, val je soms (gepland) gewoon met je neus in de boter – zoals dit keer  met de Champagnefeesten in Les Riceys.”

En hoe zit het met 2026,  kun je al iets verklappen over de route voor de jubileum editie van LC4x4 daagse? 

Voor komend jaar denken we na of we vanuit Eersel via Zeeland en Holland omhoog gaan naar de Waddeneilanden, of juist Duitsland dieper in. Alleen……: ‘zandpaden vinden’ blijft dan zeker een grote uitdaging.  Hou de LC-site voor de 4x4 reis 2026  in de gaten.